over mijn keerpunt

MijnKeerpunt is ontstaan uit onze gemotiveerde stuurgroep ‘gescheiden ouders met een geschiedenis van partnergeweld’. Je gewelddadige partner verlaten is de juiste stap, maar het geweld stopt niet vanzelf. Je belandt vaak in een situatie waar je ex-partner nog steeds op verschillende manieren controle probeert uit te oefenen over je. Het neemt een andere vorm aan. Dit noemen we post partnergeweld of ‘misbruik na scheiding’.

De insteek van de stuurgroep was de vraag: Wat had ik graag geweten toen ik mijn ex verliet? Hieruit is MijnKeerpunt geboren, waar slachtoffers informatie kunnen terugvinden over verschillende thema’s. MijnKeerpunt biedt je handvaten rond weggaan, scheiding en partnergeweld. Hoe zit het praktisch? Hoe zorg je voor je kinderen? Hoe ga je om met het juridische luik? Hoe bewaak je je eigen welzijn? We helpen je om de stilte te doorbreken en hulp te zoeken binnen je netwerk of bij hulpverlening.

getuigenis

Geschreven door een gescheiden mama met een gewelddadige ex-partner

Wanneer je hulp zoekt voor jezelf en je kinderen, kan je teleurgesteld zijn omdat hulpverleners het probleem niet zien. Jammer genoeg hebben we de ervaring dat veel hulpverleners het kader van een ‘vechtscheiding’ niet los kunnen laten wanneer iemand uit een gewelddadige relatie is gestapt. Dat je overdrijft en het geweld als argument inzet, of dat het geweld gestopt is op het moment dat je bent weggegaan, blijven twee hardnekkige ideeën waarmee je geconfronteerd kan worden. Wat na de scheiding gebeurt, wordt gezien als een gevolg van de scheiding op zich. Het referentiekader staat hulpverleners vaak niet toe om in te zien dat de patronen van het geweld tijdens de relatie, zich na de scheiding verderzetten. 

Je eigen houding kan dit versterken. Omdat je getekend bent, voel je je onzeker en kun je angstig overkomen. Dat kan geïnterpreteerd worden als dat je labiel zou zijn. Iets wat de verhalen van je ex-partner natuurlijk bevestigt. Je krijgt al gauw het label ‘vechtende ouder’. 

Dit is een zware last. Je hebt al je kracht gebruikt om weg te gaan en nu krijg je geen ademruimte om het te verwerken. Misschien voel je je wel schuldig, omdat het niet beter is geworden voor jou en/of je kind. 

Toch is net die kracht je sterkte. Die kracht die je gevonden hebt om weg te stappen uit de gewelddadige relatie. Geloof erin, koester ze, verzorg ze. Merk je dat hulpverleners het geweld uit de relatie niet erkennen, ga er niet verder op in en zoek andere hulp. Om hulp smeken of hen trachten te overtuigen zal je alleen maar meer energie kosten en riskeert hun negatieve interpretatie te bevestigen. Vertrouw op je kracht.